Kur të vdes
do të doja t’i dhuroje ç’mbetet prej meje fëmijëve
dhe pleqve, që presin fundin
e nëse nuk do t’i mbash dot lotët
qaj për vëllezërit dhe motrat që ecin krah teje
dhe kur për mua të kesh nevojë
shko e përqafo kë ke më pranë
dhe jepu atyre atë që doje të më jepje mua
– Dua të të lë diçka,
diçka që të jetë më e mirë se fjalët a një tingull,
më kërko, në personat që kam njohur e kam dashur,
e nëse s’arrin të më lësh të shkoj, më lër të jetoj në sytë e tu
dhe jo vetëm në mendimet e tua!
– Kështu, do më duash
duke i lënë duart të prekin të tjera duar,
duke e lënë trupin të prekë të tjerë trupa,
e duke i lënë të lirë fëmijët që lirinë dëshirojnë.
– Njerëzit vdesin, dashuritë jo!
Kur, nga unë, të mos ketë mbetur tjetër veç dashurisë
lërmë të shkoj!
Merrit Malloy
Shqipëroi për gazetatjeter.com, Edi DELIU