Një lider i mirë i fsheh pasiguritë. Përndryshe reflekton dobësi. Por kur Edi Rama foli për Vangjush Dakon ai tha vetëm se “Diçka ka ndodhur!” duke lënë të kuptohet se nuk ishte në brendësi të mekanizmit që çoi në qeli ish-kryebashkiakun e Durrësit. Dikur, Dakon e kishte shpallur publikisht si mikun e tij, edhe pse “non grata” nga SHBA.
Kuptohet se fuqinë për ta përdorur SPAK, përveç Ramës, e ka edhe ambasadorja amerikane Juri Kim. Si për të konfirmuar se goditja erdhi me porosi të “Rrugës së Elbasanit”, në mbrëmje ata darkuan bashkë në rezidencën amerikane.
Para arrestimit të Vangjush Dakos, Juri Kim kishte pësuar një zhgënjim të fortë për lirimin e Saimir Tahirit nga burgu. E zhveshur nga kostumi i diplomates, ajo shpërtheu me një deklaratë plot kërcënime për “ata që ndihmojnë miq të fuqishëm”.
Gjyqi i Saimir Tahirit ishte ndjekur në vijimësi nga një përfaqësues i ambasadës amerikane, që kërkonte dënimin e tij. Kur Tahiri u burgos, Kim thirri “fitore”. Lirimi i Tahirit dhe arrestimi i Vangjush Dakos lidhen përmes ambasadës amerikane. Por a ishte vetëm kaq? A mjaftoi vetëm nxjerrja nga burgu e Saimir Tahirit për të nxjerrë nga konturet diplomatike ambasadoren amerikane? Arsyet janë më të thella se kaq.
Kim është në fund të mandatit të saj dhe pas po lë një bilanc negativ. Sepse vitet e fundit, SHBA shpalli disa persona non grata. I vetmi prej tyre që e ka pësuar është Vangjush Dako.
Për Sali Berishën, shpallja non grata ishte një motiv për të dalë nga pensionimi ku kishte përfunduar. Që nga maji i vitit 2021, Berisha është riaktivizuar në politikë dhe ka mbledhur pas vetes shumicën e popullit opozitar. Në zgjedhjet e fundit, në 14 Maj, kandidatët e Berishës morën rreth 500 mijë vota duke e shndërruar atë në një faktor politik, e pamundur për t’u shpërfillur. Kandidati i PD-së së Lulzim Bashës, që pati mbështetjen e Edi Ramës, të Juri Kim dhe të gjykatave doli i katërti në Tiranë.
Tom Doshi, që pasi u shpall non grata nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, bëri një hap të vogël pas duke dhënë dorëheqjen si deputet. Por në zgjedhje ka vetëm rritje. Në 14 Maji, PSD e drejtuar nga “non grata” pati një kërcim të madh dhe shqiptarët i dhanë afro 90 mijë vota dhe mbi 100 këshilltarë bashkiakë.
Adriatik Llalla, ish Prokuror i Përgjithshëm u dënua nga gjykatat shqiptare sipas udhëzimeve të ambasadës amerikane, por ai nuk bëri asnjë ditë burg. Sot është në Itali, ku ka përfituar azil politik dhe duket se do t’i shpëtojë dënimit, që u rekomandua nga ambasada amerikane.
Aqif Rakipi, i sanksionuar nga Thesari i Shtetit për korrupsioni, aktivitet kriminal dhe sjellje destabilizuese sot nuk është deputet, por djali i tij Ornaldo Rakipi është një ndër yjet në ngjitje të Partisë Socialiste. Në zgjedhjet e 25 Prillit Ornaldo Rakipi theu herësin me rreth 12 mijë vota në Tiranë, ndërsa në Elbasan një tjetër kandidat pranë Aqif Rakipit mori më shumë se 11 mijë vota. Në zgjedhjet e 14 Majit, Rakipi ishte sërish aktiv në fushatën për bashkinë e Vorës.
Duke parë se çfarë ka ndodhur me non gratat, kuptohet se sanksionimi nga SHBA nuk është fundi i botës. Përkundrazi, në disa raste ka qenë një motiv për t’u ringritur në karrierën politike. Më shumë se mbi Berishën, Doshin, Llallën apo Rakipin politika me “non grata” po rëndon sot mbi Juri Kim.
Prandaj, lirimi i Tahirit nga burgu ishte pika që derdhi gotën e frustrimit të një bilanci negativ për ambasadoren amerikane. për një reformë në drejtësi që nëse nuk e kapin amerikanët, do ta keqpërdorin socialistët.