Laura DANI – Në shkurt 2003, mbërritën kulmin keqkuptimet ligjore midis tre Doors-ave të mbijetuar. Motori i padukshëm i polemikës, shpirti i grupit – Jim Morrison – pa të cilin Doors nuk mund të konsideroheshin të tillë. Ky mendim dukshëm i drejtë dhe i natyrshëm, pasqyronte ama vetëm vizionin e John Densmore, që për këtë arsye arriti deri në konfrontim të drejtpërdrejtë me ish-shokët e tij Krieger dhe Manzarek.
Densmore fliste për një pakt të nënshkruar ligjërisht në vitin 1970, sipas të cilit biznesi duhej të aprovohej gjithmonë unanimisht nga grupi. Ishte pikërisht Jim Morrisoni ai që e imponoi këtë kusht sepse ndjente ndotjen e shpirtit të muzikës së tyre pas përdorimit të ‘Light my fire’ për spotin e një prodhuesi makinash të përdorur pa miratimin e tij.
Pas vdekjes së tij, bota ka asistuar për shumë vjet në faza të ndryshme takimesh dhe përleshjesh midis muzikantëve. Formacioni pa Kingun e muzikës ka regjistruar albume të rinj bootlegs, është shkrirë, ka realizuar një eksperiment të lumtur si ‘An American Prayer’’ në vitin 1978 duke mbivendosur një reading poetik të Jim me muzikë të pabotuara posaçërisht të kompozuara… Mjaft momente që i sjellin deri në 1993, kur së bashku zbarkuan në hyrjen të Rock and Roll Hall of Fame.
Ndërsa në 2002 Manzarek dhe Krieger bëjnë një një hap pas padiskutim më të gjatë se këmba, duke mëkatuar me arrogancë të tepërt. Densmore na tregon vetë në librin e tij të publikuar në vitin 2010, ‘The Doors: Unhinged’. Përveç zbulimit të shumë herë në të cilan iu ka dashur të shpëtonte integritetin e Doors nga propozimet milionere të reklamistëve kundër lakmisë së dy shokëve të tjerë, rrëfen hap pas hapi me ironi të hidhur përplasjen në gjykatë pasi Manzarek dhe Krieger guxuan të reformojnë bandën si ‘ The Doors of the 21st Century’, me Ian Astbury dhe Stewart Copeland për të zëvendësuar Morrison dhe Densmore.
Kjo rrufe në qiell të hapur ra pasi bateristi historik nuk kishte mundur të merrte pjesë në një mbrëmje, duke u zëvendësuar publikisht dhe pa paralajmërim në perspektivën e një turneu botëror: “Nuk do ta kisha besuar kurrë se një ditë do t’i kritikoja ashpër shokët e mi, ata me të cilët pata krijuar diçka që shkoi shumë përtej shumës së pjesëve. Këta djem ishin “vëllezërit” e mi dhe ishte si të më kthehesh kundër familja ime! Nuk mund të quhen Doors, sepse pa Jim nuk ekzistojnë Door”.
Ndërkaq edhe familjet e Jim Morrison dhe Pamela Courson iu bashkuan kryqëzatës së Densmore, kështu që ishin Manzarek dhe Krieger ata që u detyruan të ndryshonin emrin e operacionit të tyre nostalgjik, duke filluar kështu vitet e fundit të trishtueshme të ringjalljes, para vdekjes së tastieristit gjenial.